منبع: نیویورک تایمز
ترجمه: زهرا نادر
دگروال قلندرشاه قلندری، پیلوت افغان به تازگی قوماندانی ساختمان‌هایی را که قرار بود پایگاه جدید نیروهای هوایی باشد، به عهده گرفته است. 16 هلیکوتر مسلح MD-530 در اوایل سال جاری برای نمایش دادن به افغانستان آورده شد و قرار است تعداد دیگری نیز به این هلیکوپترها افزوده شود، اما دگروال قلندری می‌گوید: این هلیکوپترها باعث آشفته سازی اوضاع می‌شود، صادقانه می‌گویم که نمی‌دانم ما اکنون چرا این هلیکوپترها را این‌جا آورده‌ایم.
یک افسر روابط عامه افغان تلاش می‌کرد مانع صحبت‌های آقای قلندری با یک خبرنگار در پایگاه نیروهای هوایی افغان در میدان هوایی کابل شود. اما وی گفت:”من حقیقت را خواهم گفت. این کشور من است و این‌ها مردان من اند و آنان مستحق شنیدن حقیقت اند”.
وی یک نقشه را روی میز انداخت و حدود موثر این هلیکوپترها را از میدان هوایی کابل نشان داد: این هلیکوپترها حتی نمی‌توانند به مناطقی که طالبان به صورت نورمال عملیات انجام می‌دهند، برسند. در تابستان، این هلیکوپترها همراه با مواد سوخت و مهمات بیشتر از 7 تا 8 هزار فوت نمی‌توانند ارتفاع بگیرند و این بدان معناست که آنان حتی نمی‌توانند از کوه‌هایی که کابل را احاطه کردند و 6 هزار فوت اند، عبور کنند.
قلندری شرح داد: “این هلیکوپترها برای پرواز امن نیستند، موتر آن خیلی ضعیف است، روتوم دم آن درست کار نمی‌کند و زره‌پوش هم نیست. اگر ما پس از حمله به دشمن پایین برویم، مورد حمله دشمن قرار خواهیم گرفت و نمی‌توانیم زنده بمانیم، اگر خیلی بالا برویم، نمی‌توانیم دشمن را به خوبی هدف قرار دهیم و حتی تفنگ‌های این هلیکوپترها نیز خوب کار نمی‌کند”.
دگروال قلندری اولین مقام افغانی نیست که از تلاش ضعیف دولت برای ایجاد یک قوای هوایی به منظور جای‌گزینی نیروهای امریکایی در حمله‌های هوایی، انتقال تلفات و ماموریت حمل و نقل مهمات در کشوری فقیر با سرک‌های ناامن شکایت می‌کند. مقام‌ها امریکایی از مدت‌ها به این‌سو این خواسته را به عنوان مساله غیر واقعی دیده‌اند، در حالی که افغان‌ها از نادیده گرفتن نظریات‌شان در مورد نیازمندی‌هایشان در مبارزه با طالبان از سوی متحدان‌شان، شکایت کرده‌اند.
در گذشته، تلاش‌ها برای تمرکز بر ایجاد قوای هوایی افغان توسط شوروی به جا مانده بود. در دوره شوروی، افغان‌ها جت‌های جنگی MiG-21 با پیلوت‌های افغان داشتند. مقام‌ها امریکایی هلیکوپترهای MD-530 را به عنوان یک راه حل سریع و – واقع‌گرایانه- به نیازمندی‌های قوای هوایی افغانستان توصیف کرده بودند.
این هلیکوپتر توسط مک دانل داگلاس ساخته شده و دارای دو چوکی با سابقه 33 ساله می‌باشد.
مقام‌ها امریکایی می‌گویند: پرواز کردن و تعمیر این هلیکوپترها بسیار ساده است و می‌شود به سرعت آنان را در افغانستان مورد استفاده قرار داد. چهار هلیکوپتر MD-530 در دو عملیات در ماه اگست مورد استفاده قرار گرفت و مقام‌ها امریکایی و افغان آن را موفقیت‌آمیز توصیف کردند.
افسران امریکایی می‌گویند، چندین سال طول می‌کشد تا آنان پیلوت‌های افغان را برای پرواز با هلیکوپترهای پیشرفته نظامی امریکا با ارتباطات هوایی و کنترول کمپیوتری آموزش دهند، این هلیکوپترها همچنین گران‌قیمت نیز هستند.
جیمز ابوت، مربی قوای هوایی که در اجرای برنامه هلیکوپترهای MD-530 کمک می‌کند، گفت: “این یک راه حل پایدار است”.
در کمتر از یک سال، هلیکوپترهای جدید تولید و تحویل داده شده و به اندازه کافی پیلوت‌های افغان نیز آموزش دیده و برای پرواز آماده شده‌اند. ابوت می‌گوید که آنان در مدت کوتاهی این کارها را انجام داده اند و این دلچسب است.
اکنون بسیاری از پیلوت‌های افغان واجد شرایط پرواز با MD-530 هستند و به عنوان مربی پیلوت سایر افغان‌ها را آموزش می‌دهند. بر اساس گفته‌های مقام‌ها افغان، هلیکوپترهای MD-530 تنها مشکل قوای هوایی افغانستان نیست، بلکه آنان با طیاره‌های حمل و نقل 25 C-208 یا سسنا که 12 نفره، طیاره امریکایی که به خاطر سادگی و توانایی باربری‌اش مورد ستایش است، نیز مشکل دارند.
قوماندان قوای هوایی افغانستان در میان مخالفان این طیاره است. جنرال محمد دوران در یک مصاحبه گفت: C-208 طیاره خوبی برای خاک افغانستان نیست، برای جغرافیای کشور قابل قبول نیست.
ما نمی‌توانیم آن را تحت فشار حفظ کنیم و سقف آن 4 هزار تا 5 هزار متر می‌باشد که برای هوای گرم مناسب نیست و فقط یک موتور دارد.
جنرال دوران تاکید کرد: “متحدان بین‌المللی ما به خصوص ایالات متحده امریکا کمک‌های زیادی به قوای هوایی افغانستان کرده است، ما از صفر شروع کردیم و اکنون در موقعیت بهتری هستیم، اما امریکایی‌ها توجه کافی به نیازهای ما ندارند و با جانب افغانی مشورت نمی‌کنند”.
روزنامه سرخط
